PERIO FLUSH

INDICATIONS D’UTILISATIONS :
PERIO-FLUSH est une solution idéale pour le rinçage des poches parodontales dans diverses situations cliniques :

• Après détartrage, il favorise le traitement et la régénération rapide des tissus.
• Autour des dents avec éruption difficile, il facilite l’hygiène et soutient le traitement dans les zones difficiles d’accès.
• Dans les espaces interdentaires, il est parfait là où il manque des points de contact appropriés.
• Aide à maintenir l’hygiène autour des appareils orthodontiques.
• Prépare les zones dentaires avant extraction et favorise la guérison
• Facilite le maintien de l’hygiène et de la santé gingivale autour des bridges prothétiques.

Cas d’urgence – intervention immédiate

Après le détartrage dentaire
Après détartrage et élimination mécanique des dépôts, nous irrigons les poches parodontales pour évacuer les fragments de tartre et les résidus persistants. Cette irrigation accélère la cicatrisation et limite les saignements tout en réduisant la charge bactérienne, ce qui favorise la régénération de l’attache épithéliale. Un suivi par irrigations régulières est nécessaire jusqu’au retour de la profondeur de la poche à un niveau physiologique.

Dents à éruption difficile

Les cas douloureux – troisièmes molaires inférieures, deuxièmes prémolaires, canines supérieures et troisièmes molaires supérieures – font généralement éruption en situation de chevauchement, entourés d’un tissu inflammatoire et partiellement recouverts d’une gencive surnuméraire. Étant donné que le patient ne peut pas nettoyer correctement ces zones lui-même, elles nécessitent des irrigations régulières. Chez les patients ne souhaitant pas retirer chirurgicalement la gencive en excès, nous effectuons des irrigations d’entretien répétées.

Inflammations des poches parodontales autour des obturations de classe II (absence de points de contact adéquats)

Près de la moitié des cas d’inflammation des poches parodontales se manifestent à ces endroits, autour des obturations de classe II . Les patients se présentent souvent avec une douleur aiguë. Un rinçage interdentaire permet généralement de résoudre le problème, mais dans de nombreux cas, la reconstruction des points de contact est nécessaire pour prévenir les récidives.

Inflammations autour des appareils orthodontiques
Les orthodontistes estiment qu’un patient sur dix a des difficultés à maintenir une hygiène correcte autour de son appareil. Nous traitons les inflammations par le rinçage et rappelons l’importance d’une hygiène bucco-dentaire rigoureuse.

Poches des dents destinées à l’extraction

Les dents à extraire présentent souvent des inflammations gingivales étendues. En irrigant les poches avant l’extraction, nous réduisons le risque d’alvéolite sèche et limitons la propagation éventuelle de l’infection à l’os.

Selon les orthodontistes, un patient sur dix rencontre des difficultés à assurer une hygiène efficace autour de son appareil. Nous traitons ces inflammations par des irrigations ciblées et soulignons l’importance d’un brossage rigoureux, associé à l’usage de brossettes interdentaires ou de fil dentaire.

Inflammations des poches sous les bridges et couronnes
Une hygiène insuffisante autour des pontiques de bridge, des couronnes, des crochets de prothèse ou des appareils orthodontiques favorise l’apparition d’inflammations parodontales. Des irrigations régulières des poches sont indispensables pour éviter l’aggravation du problème. Dans de nombreux cas, les patients nécessitent des séances d’irrigation cyclique tous les quelques mois.

Irrigations d’entretien pour les maladies parodontales chroniques

Après le détartrage dentaire
Nous pratiquons des rinçages réguliers des poches jusqu’à obtention d’une profondeur physiologique (4–5 mm) :

Patients à risques d’inflammation aiguë : toutes les 2 à 3 semaines

Patients au bon niveau d’hygiène bucco-dentaire : toutes les 2 à 3 mois: Intervalle maximal conseillé : 3 mois

Dents à éruption difficile
Nous rinçons les poches jusqu’à l’éruption complète de la dent. Si l’inflammation persiste malgré l’éruption, et que la gencive en excès ne se résorbe pas, une excision est nécessaire. Dans de nombreux cas, un traitement orthodontique permet de résoudre le problème.

Irrigation sous les ponts et autour des couronnes
Chez les patients porteurs de prothèses fixes, un manque d’hygiène entraîne des inflammations gingivales et parodontales. Un rinçage régulier des poches est indispensable pour éviter :

✔️ La perte des piliers du pont
✔️ L’aggravation de l’inflammation
✔️ Le développement de caries secondaires

Zestaw po 10 strzykawek o pojemności 3 ml każda

Kompendium PERIO-FLUSH

Katalog produktowy 2025

Czym się różni PERIO-FLUSH od Parosinu?

PERIO-FLUSH to najnowsza (trzecia już) generacja płynu do płukania kieszonek przyzębnych, będącego następcą wyrobu Parosin. Podstawową różnicą w składzie obu wyrobów jest brak koloidu srebra w  PERIO-FLUSH. Technologia PERIO-FLUSH to wypadkowa obecności bromku domifenu oraz odpowiedniej toniczności roztworu regulowanej przez sole mineralne.

Dozownik strzykawkowy PERIO-FLUSH został zoptymalizowany o bezpieczne i szczelne mocowanie luer-lock.

W jaki sposób działa wyrób PERIO-FLUSH?

PERIO-FLUSH to roztwór soli mineralnych z dodatkiem czwartorzędowej soli amoniowej (bromek domifenu). Główne działanie wyrobu PERIO-FLUSH polega na mechanicznym usunięciu treści zapalnej z kieszonki przyzębnej.  

Dzięki zastosowaniu zestawu strzykawkowego i odpowiednio wygiętego aplikatora, płyn może zostać precyzyjnie wprowadzony i zadozowany do kieszeni przyzębnej. Płyn wypływa pod ciśnieniem (niewielkim ale wystarczającym), co ułatwia płukanie, przemywanie i oczyszczanie kieszeni przyzębnej z treści zapalnej. 

Zastosowanie aktywnego powierzchniowo bromku domifenu z jednej strony ułatwia wymywanie zawartości kieszeni przyzębnych (jest to substancja powierzchniowo czynna o właściwościach emulgujących), z drugiej zaś działa jak konserwant i wspomaga aktywność przeciwdrobnoustrojową produktu.

Jaki smak ma PERIO-FLUSH?

Wyrób jest wyraźnie słony, delikatnie jabłkowo-miętowy.

Czy PERIO-FLUSH można stosować w domu? Dać pacjentowi?

Produkt PERIO-FLUSH przeznaczony jest wyłącznie do użytku profesjonalnego, stąd jego aplikacja może odbywać się wyłącznie w gabinecie stomatologicznym, pod kontrolą lekarza. Próba wykonania takiego zabiegu samodzielnie przez pacjenta, nie dość że będzie nieefektywne, to może prowadzić do uszkodzenia tkanek miękkich, produktu nie należy więc przekazywać/sprzedawać pacjentom do użytku domowego. 

Czy jedna strzykawka PERIO-FLUSH  jest przeznaczona dla jednego pacjenta?

Ze względu na możliwość przeniesienia zakażenia z pacjenta na pacjenta (zanieczyszczenie krzyżowe), jedna strzykawka (i oczywiście jeden aplikator) może być użyta wyłącznie u jednego pacjenta, optymalnie – w jednej kieszonce przyzębnej.

Co ile powtarzać zabieg płukania? Po jakim czasie występuje poprawa?

Zabieg ten proponujemy wykonywać co 1-3 miesiące, aż do spłycenia kieszonki poniżej 5 mm.

Już po pierwszym użyciu wyrobu medycznego powinna być widoczna wyraźna poprawa. Prawidłowe usunięcie treści zapalnej z kieszonki przyzębnej powoduje znaczące zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz wyraźne zmniejszenie obrzęku. Skuteczność długoterminowa płukania będzie natomiast zależała od tego, czy podczas płukania udało się wypłukać wszystkie zanieczyszczenia z kieszonki.

Czy PERIO-FLUSH można stosować u dzieci i kobiet w ciąży?

PERIO-FLUSH jest bezpieczny i dobrze tolerowany przez pacjentów. Nie znane są żadne przypadki wystąpienia alergii lub nadwrażliwości na wyrób. Jeśli pacjent nie jest uczulony na którykolwiek ze składników wyrobu, PERIO-FLUSH jest bezpieczny i może być stosowany bez ograniczeń u dorosłych i dzieci powyżej 6 rż. 

Dlaczego płyn a nie żel?

PERIO-FLUSH służy do płukania kieszonek dziąsłowych, usuwania zalegających resztek pokarmowych, wymywania treści zapalnej. Swobodne płukanie kieszonki możliwe jest tylko wyrobem o niskiej lepkości. Dlatego też PERIO-FLUSH nie może być żelem ani osadzać się w kieszonkach i/lub na dziąsłach. 

Zaleganie żelu w kieszonce „blokuje” dziąsło i uniemożliwia odtwarzanie włókien przyczepu nabłonkowego.